Pantun

Pantun merupakan sejenis puisi lama yang biasanya terdiri daripada empat baris dalam tiap-tiap rangkap (dua baris pertama merupakan pembayang maksud dan yang selainnya mengandungi maksudnya). Pantun terpendek terdiri daripada dua baris yang mempunyai ikatan berirama dan mempunyai sebutan yang sama dihujungnya. Baris-baris ini pula boleh dikumpulkan menjadi empat, enam ataupun lapan baris. Jarang terdapat pantun yang melebihi lapan baris dan pada kebiasaannya pantun terdiri daripada empat barisan.

Pantun terbahagi kepada dua bahagian sama banyak rangkapnya, iaitu bahagian pembayang dan diikuti pula dengan maksud pantun. Bahagian pembayang bagi pantun empat kerat terdiri daripada dua ayat pembayang dan dua ayat maksud, dan bagi pembayang pantun lapan kerat adalah empat ayat pembayang dan empat ayat maksud dan demikianlah seterusnya.

Rima akhir pantun pula sama antara baris pertama pembayang dan baris pertama maksud. Begitulah seterusnya. Contohnya a,b,a,b bagi pantun empat kerat dan a,b,c,a,b,c bagi pantun enam kerat.

Contoh rima akhir pantun ;

Pulau Pandan jauh ke tengah,      - a

Gunung Daik bercabang tiga;          - b

Hancur badan dikandung tanah,  - a

Budi yang baik dikenang juga.        - b